Instrukcja montażu
Uwagi ogólne
Zbrojenie stropów TERIVA tj. zbrojenie belek kratownicowych oraz dodatkowe zbrojenie na ścianie układane na budowie wyznaczono według PN-B-03264:2002, przy założeniu schematu belki wolnopodpartej. Wyjątkiem jest strop TERIVA 4,0/1 o długości większej niż 6,0 m, w którym przjęto schemat belki częściowo zamocowanej - właściwe warunki zamocowania uzyskuje się gdy strop ten projektowany jest jako minimum dwuprzęsłowy, o stosunku rozpiętości przęseł sąsiednich nie mniejszym niż 0,7.
Zgodnie z normą PN-B-03264:2002 we wszystkich rodzajach stropów gęstożebrowych należy stosować konstrukcyjne zbrojenie podporowe.
W przypadku stropów dla budownictwa mieszkaniowego zaleca się stosowanie rozwiązań charakteryzujących się większą wysokością, bardziej sztywnych, szczególnie, gdy nie będą one wymagały wykonywania strzałki odwrotnej, gdyż przy takich stropach ewentualne występowanie uszkodzeń ścianek działowych i wypraw będzie mniejsze niż przy stropach niższych.
Obciążenie stropu
Stropy TERIVA mogą przenosić obciążenie równomiernie rozłożone lub obciążenie zastępcze równomiernie rozłożone przypadające na 1m2 stropy nie większe niż podano w poniższej tabeli:
| Rodzaj stropu | Obciążenie charakterystyczne | Obciążenie obliczeniowe ponad ciężar własny konstrukcji | |
| ponad ciężar własny konstrukcji | całkowite | ||
| TERIVA 4,0/1 | 4,0 | 6,70 | 4,90 |
| TERIVA 4,0/2 | 4,0 | 7,15 | 4,90 |
| TERIVA 4,0/3 | 4,0 | 7,40 | 4,90 |
| TERIVA 6,0 | 6,0 | 10,00 | 7,50 |
| TERIVA 8,0 | 8,0 | 12,00 | 10,20 |
Zbrojenie podporowe
Zgodnie z obowiązującą normą PN-B-03264:2002, p. 9.2. każdy strop gęstożebrowy na podporze powinien mieć zbrojenie górne o polu przekroju nie mniejszym od 0,2 pola przekroju zbrojenia dolnego w przęśle, zdolne do przeniesienia siły rozciągającej nie mniejszej niż 40kN/m szerokości stropu. Zaleca się stosowanie zbrojenia podporowego z prętów ze stali klasy A-III N w postaci siatek zgrzewanych płaskich lub siatek zaginanych. Rozpiętości stropów, przy których należy stosować odpowiedni rodzaj siatki podano w poniższej tabeli:
| Rodzaj stropu | Rozpiętość stropu / [m], przy której stosowane są | |
| siatki płaskie | siatki zaginane | |
| TERIVA 4,0/1 | ≤ 6,0 | ≥ 6,0 |
| TERIVA 4,0/2 | ≤ 7,2 | ≥ 7,2 |
| TERIVA 4,0/3 | ≤ 7,8 | ≥ 7,8 |
| TERIVA 6,0 | ≤ 7,6 | ≥ 7,6 |
| TERIVA 8,0 | ≤ 6,6 | ≥ 6,6 |
Siatki płaskie układa się wzdłuż wszystkich podpór stałych stropu, na których opierają się belki. Na podporach środkowych układane są siatki P-1, a na podporach skrajnych siatki P-2. Siatki zaginane układa się we wszystkich żebrach stropowych, na podporach środkowych siatki zaginane Z-1, a na podporach skrajnych siatki zaginane Z-2.
Podpory montażowe
Przy układaniu belek stropowych na budowie należy stosować podpory montażowe rozmieszczone w rozstawie nie większym niż 2,0 m, tzn.:
- przy rozpiętości modularnej stropu 1 ≤ 4,0 m - 1 podpora
- przy rozpiętości modularnej stropu 4,0 m < 1 ≤ 6,0 m - 2 podpory
- przy rozpiętości modularnej stropu 6,0 m < 1 ≤ 8,0 m - 3 podpory
- przy rozpiętości modularnej stropu 1> 8,0 m - 4 podpory
Przy wyżej wymienionych rozpiętościach stropów, podczas układania belek podpory montażowe należy ustawić w sposób umożliwiający uzyskanie strzałki odwrotnej o wartości 15 mm.
Wieńce
Na obrzeżach stropów, na ścianach konstrukcyjnych i ścianach równoległych do belek należy wykonać w poziomie stropu wieńce żelbetowe o wysokości nie mniejszej niż wysokość konstrukcyjna stropu i szerokości co najmniej 100 mm. Zbrojenie wieńców powinno składać się z co najmniej 3 prętów, zaleca się stosowanie 4 prętów o średnicy 10 mm ze stali klasy A-III. Strzemiona o średnicy 4,5 mm powinny być rozmieszczone co 250 mm.
Zbrojenie wieńców zaleca się projektować tak, aby górne podłużne pręty wieńca znajdowały się około 30 mm poniżej górnej powierzchni stropu. Umożliwi to ułożenie zbrojenia podporowego i właściwe jego otulenie betonem.
Na ścianach wykonanych z materiałów o małej wytrzymałości (np. beton komórkowy, cegła dziurawka) zaleca się wykonywanie wieńców opuszczonych. Dolna powierzchnia wieńca opuszczonego powinna znajdować sie 40 - 70 mm poniżej dolnej powierzchni stropu.
Korzystne jest również opieranie belek stropowych na ścianach nośnych za pośrednictwem żelbetonowych elementów prefabrykowanych, tzw. kształtek wieńcowych, które na ścianach skrajnych stanowią jednocześnie deskowanie wieńców stropowych.
Wieńce należy betnonować równocześnie z betonowaniem stropu, zwracając szczególną uwagę na staranne wypełnienie mieszanką betonową wszystkich przestrzeni, w tym miejsc pod belkami w wieńcach opuszczonych.
¯ebra rozdzielcze
W stropach o rozpiętości powyżej 4,0 m należy stosować żebra rozdzielcze. Jeżeli rozpiętość stropu jest mniejsza niż 6,0 m stosuje się co najmniej jedno żebro rozdzielcze zaprojektowane w pobliżu środka rozpiętości stropu. Przy rozpiętości stropu większej niż 6,0 m stosuje się co najmniej dwa żebra rozdzielcze, przy czym odległość między podporami stałymi i żebrami oraz między żebrami powinna wynosić od 70 do 100 mm, a wysokość powinna być równa wysokości stropu.
Zbrojenie żebra rozdzielczego powinny stanowić dwa pręty (jeden górą, jeden dołem) o średnicy nie mniejszej niż 12 mm, połączone strzemionami o średnicy 4,5 mm, rozstawionymi co 0,6 m. Pręty zbrojenia żeber rozdzielczych powinny być zakotwione w wieńcach lub podciągach prostopadłych do tych żeber, na długości minimum 0,5 m.
¯ebra pod ściankami działowymi, równoległymi do belek
Pod ściankami działowymi, usytuowanymi równolegle do belek stropowych, należy wykonać wzmocnione żebra stropowe. Wzmocnione żebra stropowe mogą być wykonane przez ułożenie dwóch belek kratownicowych obok siebie lub - jeżeli zachodzi taka potrzeba - przez wykonanie w stropie belki żelbetowej, ze zbrojeniem według obliczeń statycznych.
Betonowanie stropu
¯ebra pomiędzy pustakami oraz płytę nad pustakami grubości 30 mm w stropach TERIVA 4,0/1 lub 40 mm w pozostałych rodzajach stropów należy wykonać z betonu klasy nie niższej niż B20, odpowiadającemu wymaganiom PN-88/B-06250 lub C16/20, odpowiadającemu wymaganiom PN-EN 206-1:2003. Uziarnienie kruszywa powinno być nie większe niż 10 mm.
Do betonowania stropu można przystąpić po ułożeniu belek (na podporach stałych i montażowych) oraz pustaków, a także po zmontowaniu zbrojenia wieńców, żeber i ułożeniu zbrojenia podporowego oraz sprawdzeniu poprawności wykonania wszystkich czynności. Bezpośrednio przed betonowaniem ze stropu należy usunąć wszelkie zanieczyszczenia, a wszystkie elementy (pustaki i belki) polać wodą.
Betonowanie stropu należy wykonywać posuwając się stopniowo w kierunku prostopadłym do belek. Jeżeli beton podawany jest przy pomocy pompy, to nalezy rozprowadzać go równomiernie po powierzchni stropu, nie dopuszczając do jego miejscowego gromadzenia.
Jeżeli beton podawany jest na strop w sposób obciążający konstrukcję, to poziomy transport betonu po stropie może odbywać się taczkami o pojemności najwyżej 0,075 m3 systemem wahadłowym po sztywnych pomostach ułożonych prostopadle do belek stropowych. Pomosty powinny być wykonane z desek o grubości co najmniej 38 mm i szerokości minimum 200 mm. Pomosty na krawędziach bocznych powinny być obite listwami zabezpieczającymi przed stoczeniem się taczek z pomostu.
W czasie betonowania należy zwracać szczególną uwagę na dokładne wypełnienie mieszanką betonową wszystkich przestrzeni pomiędzy pustakami, czołami belek ułożonych w jednej linii, w wieńcach i żebrach rozdzielczych, prawidłowe zagęszczenie betonu i należytą jego pielęgnację, zwłaszcza w okresie podwyższonej lub obniżonej temperatury powietrza.
W trakcie betonowania należy pobierać próbki betonu i kontrolować jego jakość zgodnie z PN-88/B-06250 lub PN-EN 206-1:2003.
